Pałac w Patrykozach

W pierwszej połowie XIX wieku Patrykozy stały się własnością Teodora Lubicz Szydłowieckiego, generała wojsk polskich, który nad niewielkim dopływem Liwca wybudował, wg projektu Franciszka Jaszczołda, mający pozory starożytnej rezydencji, pałac.

Budowla ma charakter architektury dojrzałego romantyzmu. Jej plan tworzą dwa prostokąty, zwrócone prawie prostopadle do siebie, połączone ćwierćkolem galerii. Centralna partia fasady jest cofnięta w głąb, natomiast ogrodowa elewacja ma kształt wypukły. W zespole pałacowym wyróżnia się czworoboczna, trzykondygnacyjna wieża, okrągła baszta i piętrowe półkoliste galerie. Ich różna wysokość, odmienne zadaszenie wzbogacone sterczynami tworzą malowniczą sylwetkę pałacu.

Od strony północno-wschodniej znajduje się bardzo ciekawa elewacja z wnękami arkadowymi, które są zwieńczone sterczynami i pinaklami. Od południa zaś całkowicie przeszklona oranżeria z ryzalitami bocznymi pozostaje w absolutnej opozycji do wieży i baszty. Architektura pałacu ma cechy obronnego zameczku.

W chwili obecnej pałac jest odbudowywany przez prywatnego inwestora, który zrekonstruuje także park i stworzy wspaniałą rezydencję. Pałac obdarzono mianem „Perły Podlasia”.